Spraakvermogen

Papegaaien staan bekend om hun vermogen om te spreken. Ze kunnen klanken erg goed nadoen, zowel de menselijke stem als allerlei geluiden. Vooral grijze roodstaart papegaaien zijn hier goed in. Kaketoes zijn juist slechte sprekers als je ze vergelijkt met papegaaien. Ze spreken wel, maar kunnen vaak maar een handvol woorden leren en imiteren slecht.

Pratende molukken kaketoe. Deze klanken zijn niet natuurlijk voor een kaketoe, maar je kan het ook niet echt spreken noemen. Kaketoes imiteren geluiden veel slechter dan andere soorten papegaaien.

De tekst gaat door onder deze advertentie
Witkuif kaketoe

De meeste kaketoes leren maar 10 – 20 woorden duidelijk uit te spreken, waarbij ze meestal niet de toon of precieze stem na kunnen doen van de persoon die hen het woord heeft geleerd. Kaketoes zijn wel goed in ‘brabbelen’, ze maken dan geluidjes die precies lijken op iemand die spreekt, maar er is geen touw aan vast te knopen. Zelf intonatie, pauzes en zuchtjes kunnen gebruikt worden in deze ’taal’, maar woorden worden niet gebruikt.
Kaketoes kunnen wel goed omgevingsgeluiden nabootsen, zoals het blaffen van een hond, lachen zoals een mens en onze witkuif kaketoe deed ook kippen na (zowel kippen die rustig tokken als kakelende opgejaagde kippen). Rosé kaketoes kunnen in vergelijking met andere kaketoes nog redelijk goed imiteren.

Een kaketoe verstaat geen taal. Vogels hebben geen woorden en zinnen zoals wij, kaketoes communiceren met lichaamshouding en schreeuwen. Een kaketoe zal je dus nooit een verhaal vertellen of echt begrijpen wat er bedoeld wordt als je hem wat zegt. Wat ze wel kunnen leren is een woord associëren met een object of activiteit. Zo kunnen ze vrij snel leren dat het zeggen van ‘koppiekrauw’ vaak gevolgd wordt door het baasje die hem op zijn koppie zal kriebelen. Sommige kaketoes leren ook woorden als ‘appel’ of ‘nootje’ associëren met het krijgen van een lekker hapje. Ze kunnen leren dit woord zelf te zeggen om het baasje iets te laten doen, of juist dat als het baasje dat woord zegt er iets gaat gebeuren. Dit betekend nog niet dat de kaketoe snapt wat het woord betekend. Sommige vogels hebben bijvoorbeeld geleerd dat ze bij het woord ‘kusje’ de mond van hun baasje moeten aanraken om wat lekkers te krijgen. De kaketoe snapt helemaal niet wat een kusje is en waarom hij het moet doen, hij weet alleen dat bij die klank een actie hoort waardoor hij een hapje krijgt.

Pratende kaketoe, wederom is het slecht te verstaan.


Lees verder over dit onderwerp

Volgende pagina: Het nut van de kuif
Vorige pagina: Schreeuwen