Bloedmijten, ook wel bloedluis genoemd, zijn kleine mijten die leven van het bloed van vogels. Alle vogels kunnen er last van krijgen, ook kaketoes. Meestal komt bloedluis echter voor bij kanaries, kippen en kleine tropische zangvogels. De meeste kaketoes die besmet zijn met bloedluis hebben deze besmetting gekregen van deze andere vogels.
Wat is bloedluis?
Bloedmijten zijn mijten die leven van het bloed van vogels, het soort dat voorkomt bij onze vogels is Dermanyssus gallinae. Ook al zijn het geen luizen, worden ze meestal toch bloedluizen genoemd. Ze zijn ongeveer 1 á 2 mm groot en wanneer zij bloed gegeten hebben zijn zij donkerrood van kleur. Overdag leven zij in de kieren van een hok of in het nest van vogels, omdat zij wegkruipen voor licht. ’s Nachts komen zij tevoorschijn en zoeken de rustende vogels op. Zij zuigen dan bloed bij de vogel. Bloedmijten zijn overdag niet te vinden op de vogels zelf, maar wanneer hoeken en randen van het hok geïnspecteerd worden kan je ze daar tussen de kieren ontdekken.
Symptomen van besmetting
Wanneer een hok besmet is met bloedluis, zullen de vogels vaak onrustig zijn, zich vaak krabben en soms ’s nachts weigeren de nestplaats te betreden. Wanneer een kaketoe last heeft van bloedluis, zal hij verzwakken en uiteindelijk bloedarmoede kunnen krijgen omdat de bloedmijten bloed opnemen van de vogel. Een sterke vogel kan dit overleven, maar jonge of zwakke vogels zullen sterven van de besmetting met bloedmijten. Bloedmijten zorgen ook voor de overdracht van ziektes tussen vogels.
Ontdekken van bloedluis
Of een volière of hok besmet is met bloedluis, kan eenvoudig bekeken worden door tussen kieren en in donkere spleten te zoeken naar kleine donkerrode beestjes. Wat nog makkelijker is, is het ophangen van een controlebuisje. Dit is een plastic buisje gevuld met karton die bevestigd moet worden in het hok. Zorg dat de kaketoe dit buisje niet te pakken kan krijgen, omdat hij hem binnen de kortste keren kapot heeft gemaakt.
Na een nacht in het hok gehangen te hebben, kan het stukje karton de volgende dag onderzocht worden. Als hier kleine zwart-rode beestjes in zitten betekend het dat het hok besmet is met bloedluis. Alle vogels in het hok zullen dus last hebben van deze plaag.
Bestrijden van bloedluis
Vroeger werden chemische middelen gebruikt om bloedmijten te bestrijden, maar bijna al deze middelen zijn verboden omdat zij giftig of kankerverwekkend zijn gebleken. Drie middelen werken nog redelijk goed tegen bloedluis bij kleine vogelhouders: 1. Alle hoeken en kieren van het hok schoonmaken en daarna met een stoomapparaat of brander de kieren sterk verhitten. 2. Strooien van silicapoeder om de mijten uit te drogen. 3. Gifstoffen op basis van permethrine.
Helaas is het meestal niet mogelijk om volledig van de besmetting af te komen. De eitjes van bloedluizen kunnen 2 jaar lang bewaard blijven en daarna alsnog uitkomen.
Het voorkomen van bloedmijten kan door wilde vogels te verhinderen om te nestelen in de buurt van jouw vogels en door geen bloedmijten mee naar huis te nemen vanaf beurzen of andere vogelhouders (dus tweedehands kooien controleren en schoonmaken, reismandjes van andere vogels uit de buurt van jouw kaketoe houden). Bloedmijten bevinden zich doorgaans niet op het lichaam van vogels.